سابنتینگ

یک سابنت در واقع یک بخش از شبکه می باشد.تکنیک سابنتینگ تکنیکی است که به وسیله آن میتوان یک شبکه فیزیکی را به چندین زیر شبکه مجازی تقسیم نمود و متعاقب آن جریان ترافیکی که منشا امنیت و دلیل اثربخشی در شبکه است را کنترل نمود.

تقسیم نمودن یک شبکه به سابنتهای مجزا با چند هدف صورت می پذیرد.یکی از آن دلایل در حالتی است که با همراه نمودن و ترکیب عمل سابنتینگ با یک سوییچ در شبکه میزان برودکستینگ در شبکه را کاسته و در نتیجه ترافیک شبکه کاهش می یابد.و یا به هنگام ایجاد ارتباط با شبکه محلی از اینترنت می توان از ایجاد ارتباطات ناخواسته و غیر ضروری با کل شبکه جلوگیری نمود و در نتیجه شخص تماس گیرنده با شبکه تنها به مقصد خواسته شده و مطلوب ما هدایت می گردد.

سابنتینگ در شبکه با بکارگیری سابنت مسک صورت می پذیرد و متعاقب آن یک شبکه دارای کلاس آی پی A یا B یا C به چند زیر شبکه شکسته می شود.به همین ترتیب سابنت های تشکیل شده نیز می توانند به زیر سابنتهای دیگر تقسیم بندی شوند.یعنی بدین وسیله می توان بدون درخواست آدرس شبکه جدید از یک خدمات دهنده آی پی بوسیله همان آدرس شبکه اولیه شبکه را به جند شبکه خرد نمود.

اصولا سابنت ها جهت رفع مشکل فقدان آی پی آدرس ها در اینترنت اختراع شدند.

همانطور که در مطالب پیشین اشاره کردم یک آی پی از اجتماع دو بخش آیدی شبکه و آیدی میزبان تشکیل می گردد.در این جا این مطلب را بیشتر می شکافم و این واقعیت را برملا می کنم که اصولا سابنت ها جهت ربودن چند بیت از بخش آیدی میزبان یک آی پی و استفاده بهینه از آنها جهت بوجود آوردن یک یا چندین شبکه کوچکتر ثانویه در داخل شبکه اولیه بوجود آمدند.در مطالب قبل به پرفیکس های شبکه اشاره کردم.کلاس A دارای پرفیکس 8 می باشد.کلاس B , C نیز به ترتیب دارای پرفیکس های 24 و 16 می باشند.

به ترکیب و اجتماع آیدی شبکه و آیدی سابنت در اصطلاح پرفیکس منبسط شبکه یا همان نام  تخصصی  Extended Network Prefix گفته می شود.