دکتر علی شریعتی جمله ای داره که به نظر من به شکافتن مشکلات بروکراسی حال حاضر مملکت ما می پردازه.یعنی جمله ۵۰ سال پیش داره شرایط کنونی ما و جامعه ما را خاطر نشان می کنه.
اون جمله اینه:
«اگر نمیتوانی خدمت کنی ، برو تا لااقل خیانت نکنی. بمان تا کاری کنی ، کاری نکن تا بمانی»
خوب که به مضمون این جمله می اندیشم به ضعف موجود در سیستم اداری کشور خودمون میرسم و این مشکل اساسی برام تداعی میشه که واگذاری مسئولیت های مختلف در کشور ما متاسفانه براساس شایستگی افراد متناسب با اون مسئولیت نیست.نمی گم که همه جا اینطوره ولی به جرات میتونم بگم که خیلی از متصدیان امور بالادستی اشراف دقیق و کامل به پروسه کاریشون ندارن و به همین دلیله که ما وقتی با ادارات پایین دستی سروکار داریم به نوعی آشفتگی و بی نظمی را در فعالیت ها مشاهده می کنیم.به عقیده من باید مشکلات این چنینی را ریشه ای حل کرد نه به صورت سطحی.صرفا رزومه درخشان یک مدیر در یک بخش از صنعت دلیل بر موفق بودن وی در فلان پست مدیریتی دیگه نیست.شایستگی و اشراف کامل اون مدیر در حرفه مورد نظر شرط اولیه است که عدم احراز آن الزام بررسی سایر شروط را نفی می کنه.یعنی وقتی فلان مدیر اصلا آگاهی عمیق و زیرساختی از مفاهیم پیشرفته پست مورد نظر را نداره نمیشه دنبال بررسی تقدیرنامه های وی در فلان سمت قبلی رفت.درک عمیق از فعالیتهای هر سازمان نیازمند سالها تحصیل در همان رشته و کسب مهارت تحربی کافی در آن می باشد.
اگر هر فردی در پست تحت تصدی خودش حرفه ای و نخبه باشد نیازی نخواهد داشت که برای باقی ماندن در آن سمت کاری نابخردانه انجام دهد.صلاحیت وی به تنهایی دلیل احراز صلاحیت تصدی گری آن پست است و این امر مورد قبول آحاد افراد جامعه نیز هست.
