اعداد باینری

همانطور که در مطالب قبلی اشاره کلی نمودم کلیه اعدادی که به صورت ورودی توسط کاربر سیستم به کامپیوتر وارد می گردد به صورت اعداد باینری ۰ و ۱ توسط دستگاه شناخته می شود.از آن جمله اعداد می توان به اعداد مربوط به آی پی اشاره نمود که جهت اتصال به یک شبکه مورد استفاده قرار می گیرد.

برای داشتن یک مرجع کلی و سریع جهت استفاده کلیه متخصصان شبکه جدولی تهیه نمودم تا بتوان به سادگی به صورت باینری آی پی دستگاه مورد نظر دست یافت:

همانطور که قبلا اشاره کردم هر عدد آی پی ورژن ۴ دارای ۳۲ بیت می باشد که متشکل شده از چهار عدد باینری ۸ بیتی و طبق جدول بالا کلیه اعداد باینری دارای هشت بیت طول را می توان استخراج نمود.توجه فرمائید که عدد 0 را در حالت باینری به صورت 00000000 نمایش می دهند که آی پی 0.0.0.0 از آن شکل می گیرد و مطابق گفته های قبلی از این آی پی جهت گزارش عدم داشتن آی پی به هنگام دریافت آی پی اتوماتیک از سرویس دهنده آی پی یا DHCP استفاده میگردد و به دلیل رزرو بودن این آی پی عدد صفر را در جدول بالا با رنگ قرمز نمایش داده ام.همچنین عدد 255 که آی پی 255.255.255.255 از آن بوجود می آید نیز به دلیل ذخیره شدن جهت برودکستینگ به رنگ قرمز نمایش داده شده است.

اعدادی که به رنگ زرد نمایش داده شده اند را به عقیده من هر متخصص شبکه ای باید از بر کند.یعنی ملکه ذهن خود نماید تا در مواقع ضرورت به خصوص هنگام تعیین سابنت مسک در شبکه تحت پوشش وی از آن استفاده نماید.

این اعداد همانطور که در جدول مشاهده می نمایید شامل 128و192و224و240و248و252و254 میباشد.البته دو عدد 0 و 255 نیز شامل این گروه می شود.

اگر به صورت باینری این اعداد توجه نمائید مشاهده خواهید کرد که در تمام این حالت های باینری کلیه اعداد صفر تنها در سمت راست اعداد یک قرار گرفته اند یا به بیان دیگر هیچ صفری در حالت باینری این اعداد وجود ندارد که در سمت راستش حتی یک عدد یک باشد.

اگر مطالب این مبحث را با مطالب قبلی کنار هم قرار دهیم مشاهده می نماییم که عدد 128 همان مرز میان کلاس آی پی A,B است.همچنین عدد 192 شروع کننده کلاس آی پی C‌ است.

224 نیز دیوار حائل دو کلاس C,D است.و عدد 240 نیز شروع کلاس آی پی E می باشد.توجه نمائید که اعداد 248و254 نیز در داخل کلاس آی پی E‌ می باشد که همانطور که اشاره شد این کلاس جهت تحقیقات ذخیر شده است.

در این میان تنها صحبت از آی پی 127.0.0.1 به میان نیامد که مطابق مطالب قبل جهت لوپ بک ذخیره شده است.لوپ بک جهت تست سخت افزاری سرویس شبکه کامپیوتر میزبان یا تست صحت عملکرد سخت افزاری و سرویس های شبکه یک دستگاه به صورت لوکالی کابرد دارد و ذخیره شده است.وهمانطور که مشاهده می کنید آخرین عدد یا بزرگترین عدد در کلاس آی پی A می باشد.

با به خاطر سپردن اعداد طلایی فوق در مطالب بعدی نحوه اختصاص صحیح ترین سابنت مسک را به یک شبکه دلخواه و مزایای استفاده از سابنت مسک صحیح متناسب با اندازه شبکه را توضیح میدهم.

سابنتینگ

یک سابنت در واقع یک بخش از شبکه می باشد.تکنیک سابنتینگ تکنیکی است که به وسیله آن میتوان یک شبکه فیزیکی را به چندین زیر شبکه مجازی تقسیم نمود و متعاقب آن جریان ترافیکی که منشا امنیت و دلیل اثربخشی در شبکه است را کنترل نمود.

تقسیم نمودن یک شبکه به سابنتهای مجزا با چند هدف صورت می پذیرد.یکی از آن دلایل در حالتی است که با همراه نمودن و ترکیب عمل سابنتینگ با یک سوییچ در شبکه میزان برودکستینگ در شبکه را کاسته و در نتیجه ترافیک شبکه کاهش می یابد.و یا به هنگام ایجاد ارتباط با شبکه محلی از اینترنت می توان از ایجاد ارتباطات ناخواسته و غیر ضروری با کل شبکه جلوگیری نمود و در نتیجه شخص تماس گیرنده با شبکه تنها به مقصد خواسته شده و مطلوب ما هدایت می گردد.

سابنتینگ در شبکه با بکارگیری سابنت مسک صورت می پذیرد و متعاقب آن یک شبکه دارای کلاس آی پی A یا B یا C به چند زیر شبکه شکسته می شود.به همین ترتیب سابنت های تشکیل شده نیز می توانند به زیر سابنتهای دیگر تقسیم بندی شوند.یعنی بدین وسیله می توان بدون درخواست آدرس شبکه جدید از یک خدمات دهنده آی پی بوسیله همان آدرس شبکه اولیه شبکه را به جند شبکه خرد نمود.

اصولا سابنت ها جهت رفع مشکل فقدان آی پی آدرس ها در اینترنت اختراع شدند.

همانطور که در مطالب پیشین اشاره کردم یک آی پی از اجتماع دو بخش آیدی شبکه و آیدی میزبان تشکیل می گردد.در این جا این مطلب را بیشتر می شکافم و این واقعیت را برملا می کنم که اصولا سابنت ها جهت ربودن چند بیت از بخش آیدی میزبان یک آی پی و استفاده بهینه از آنها جهت بوجود آوردن یک یا چندین شبکه کوچکتر ثانویه در داخل شبکه اولیه بوجود آمدند.در مطالب قبل به پرفیکس های شبکه اشاره کردم.کلاس A دارای پرفیکس 8 می باشد.کلاس B , C نیز به ترتیب دارای پرفیکس های 24 و 16 می باشند.

به ترکیب و اجتماع آیدی شبکه و آیدی سابنت در اصطلاح پرفیکس منبسط شبکه یا همان نام  تخصصی  Extended Network Prefix گفته می شود.